از موقعي كه بچه‌ها چهاردست‌و‌پا حركت مي‌كنند و از زماني كه گوشه روميزي را مي‌كشند تا از جاي‌شان بلند شوند، پدر‌و‌مادر‌ها لحظه شماري مي‌كنند تا نخستين‌بار گام برداشتن كودك‌شان را ببينند. حالا گاهي يا پدر‌و‌مادر‌ها صبرشان كم است يا كودك‌ها حوصله جايي رفتن را ندارند يا اصلا اين‌كه مشكلي در ميان است كه باعث مي‌شود والدين به‌تدريج نگران دير راه افتادن فرزندشان باشند. دير راه افتادن بچه‌ها جزو آن دسته مشكلاتي است كه خيلي از والدين را نگران مي‌كند. زماني مي‌توان نگران تاخير در راه افتادن بچه‌ها بود كه تا 18 ماهگي هنوز نخستين قدم‌ها را بر نداشته باشند.
تاخير در تكامل سيستم عصبي حركتي، اختلال در يادگيري به‌‌دليل تاخير در بقيه موارد تكامل (مثلا كودك در تمام مراحل زندگي تاخير داشته است، دير توانسته گردن خود را نگه دارد، دير نشسته و دير شروع به چهاردست‌و‌پا رفتن كرده است)؛ در اين كودكان كه تاخير در بقيه موارد تكاملي داشته‌اند، دير راه افتادن دور از انتظار نيست اما درصورتي كه اين مشكل زمينه ژنتيك نداشته باشد و بيماري خاصي باعث آن نباشد، معمولا با كار‌درماني و كمي كمك مي‌توان به بهبود اين روند كمك كرد.
گاهي بعضي مشكلات موجود در عضلات و استخوان‌بندي و همچنين قدرت عضلات باعث دير راه افتادن مي‌شود. بيماري‌هاي نادري مثل فلج اطفال يا سندرم‌هايي مثل دان يا ديستروفي عضلاني كه در آن عضلات به‌طور مادرزادي تحليل مي‌روند، زمينه اين تاخير را به‌وجود مي‌آورند.
کاردرمانی کودکان انواع مختلفی دارد و روش های مختلفی برای رفع مشکل راه رفتن در کاردرمانی برای راه رفتن کودکان وجود دارد.
کلینیک کاردرمانی کودکان توانش در این زمینه نیز خدمات ارائه می دهد.
بیشتر کودکان بطور معمول می توانند از سن ۸ ماهگی تا ۱۲ ماهگی بدن خود را به حالت ایستاده در بیاورند و اولین گام های خود را بردارنداگر بازه زمانی بیشتر شد باید به این تاخیر در راه رفتن کودک توجه نشان داد. اندکی بعد از اولین تولدشان، آن ها معمولا می توانند چند قدم به تنهایی بردارند، اما قبل از این شروع به راه رفتن با گرفتن مبل یا لبه میز کرده اند. اما اگر کودک شما نشانه های راه رفتن با تاخیر را نشان بدهند چطور؟ و اگر متوجه شوید که کودک شما پاهای پرانتزی دارد یا روی نوک انگستان راه می رود چطور؟ آیا باید نگران باشید؟ آیا به کاردرمانی برای راه رفتن کودک نیاز است؟
بین بچه ها در یادگرفتن راه رفتن تفاوت هایی وجود دارد. زمان بندی گام های اول می تواند بین کودکان با زمینه های قومی مختلف متفاوت باشد. یک کودک ممکن است تا سه یا چهار ماه بعد از این که کودک دیگری راه افتاده است راه نرود. این امر ضرورتا نشانه مشکل یا راه رفتن با تاخیر نیست. هر دو کودک احتمال دارد که سالم باشند و بتوانند موقعی که بزرگتر می شوند، بدوند و بازی کنند.