گفتاردرمانی برای تاخیرهای گفتاری / فنولوژیکی

یک اختلال گفتاری باعث بروز مشکل در ایجاد صدا می‌شود. صداها را می‌توان جایگزین کرد، حذف کرد، اضافه کرد یا تغییر داد. این خطاها ممکن است درک گفتار افراد را برای شما سخت کند.

کودکان خردسال معمولاً خطاهای گفتاری دارند. به عنوان مثال، به نظر می‌رسد که بسیاری از کودکان خردسال صدای “و” را بجای صدای “ر” (مثلاً “wabbit” برای “rabbit”) تلفظ می‌کنند یا ممکن است برخی صداها را از کلمات جدا کنند مانند حروف “nana” از “banana”. اگر این خطاها با بزرگ شدن کودک برطرف نشوند و ادامه پیدا کنند، کودک ممکن است دچار اختلال گفتاری شود.

یک اختلال فرایند واجی شامل الگوهای خطاهای صوتی است. به عنوان مثال، جایگزین کردن تمام صداهای ایجاد شده در پشت دهان مانند “k” و “g” با صداهایی که در جلوی دهان تلفظ می‌شوند مانند “t” و “d” (به عنوان مثال گفتن “tup” بجای “cup” یا “das “بجای”gas “).

قانون دیگر گفتار این است که برخی از کلمات با دو حرف صامت شروع می‌شوند، مانند broken یا spoon. وقتی کودکان این قانون را رعایت نمی‌کنند و فقط یکی از صداها را می‌گویند (“boken” بجای broken یا “poon” بحای spoon) ، درک شنونده از حرف‌های کودک دشوارتر می‌شود. درست است که این خطاها در کودکانی که تازه حرف زدن را یاد می‌گیرند عادی است، اما با بزرگتر شدن کودک این خطاهای گفتاری انتظار نمی‌رود. اگر کودکی همچنان چنین خطاهایی را در حرف زدن خود نشان دهد، ممکن است دچار اختلال فرایند واجی شود. گفتاردرمانی (لینک به گفتاردرمانی (پاتولوژی گفتار و زبان) بعلت آسیب مغز و اندام های صورت) کمک بزرگی برای بیمارانی است که اختلالات گفتاری دارند.