روانشناسان و روانپزشکان گاهی از اصطلاح “اختلالات گسترده توسعه” اختلالات طیف اوتیسم به اختصار (ASD) استفاده می‌کنند. بدین ترتیب PDD-NOS تشخیصی است که برای کودکان یا بزرگسالانی که در طیف اوتیسم قرار دارند انجام می‌گیرد اما معیارهای نوع دیگر ASD مانند اختلال اوتیسم (گاهی اوقات اوتیسم کلاسیک نامیده می‌شود) یا سندرم آسپرگر را کاملاً رعایت نمی‌‍کنند.
PDD-NOS نیز مانند همه اشکال اوتیسم، در ارتباط با طیف گسترده‌ای از توانایی‌های فکری رخ می‌دهد. ویژگی‌های معرف آن چالش‌های مهمی در توسعه اجتماعی و گفتاری است.
آسیب شناسان گفتار و زبان (SLP) نقش اساسی در این زمینه ایفا می‌کنند زیرا مشکلات مهارت‌های اجتماعی و ارتباطات اغلب اولین علائم اوتیسم هستند. در مراحل اولیه ارزیابی باید از آسیب شناسان گفتار و زبان مشورت گرفته شود. تعدادی آزمایش و چک لیست برای ارزیابی کودکان دارای مشکلات رشد وجود دارد. مهمترین اطلاعات از طرف والدین و مراقبان که کودک را خوب می‌شناسند جمع آوری می‌شود و این افراد می‌توانند آسیب شناسان گفتار و زبان و سایرین را با رفتار کودک آشنا کنند.